Απροσδόκητη απόφαση που ελήφθη από ταϊβανέζους νομοθέτες δημιουργώντας α «Νόμος για την προστασία των νέων και την ευημερία των παιδιών» για το οποίο, το παιδιά κάτω των δύο ετών δεν θα μπορούν να χρησιμοποιούν iPad και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές παρόμοια, οδηγώντας σε σημαντικά πρόστιμα για τους γονείς εάν παραβιάσουν τον κανόνα. Είναι ένας νόμος άνευ προηγουμένου (αν και στην Κίνα και τη Νότια Κορέα υπάρχουν επίσης κανονισμοί σχετικά) που συγκρούεται με την τρέχουσα κατάσταση στον κόσμο που βιώνει τη λεγόμενη «ψηφιακή εποχή». Έχει νόημα αυτός ο νόμος; Θα μπορούσαν να υπάρχουν άλλες χώρες που το αναπαρήγαγαν στα εδάφη τους;
Ο εν λόγω νόμος όχι μόνο απαγορεύει σε παιδιά κάτω των δύο ετών να χρησιμοποιούν iPad και παρόμοια, αλλά επίσης απαιτεί από τα παιδιά οποιοσδήποτε κάτω των 18 ετών πρέπει να κάνει συνετή χρήση των ψηφιακών μέσων, που δεν υπερβαίνει «ένα χρονικό διάστημα που δεν είναι εύλογο». Τα πρόστιμα που μπορούν να λάβουν οι γονείς όσων παιδιών δεν συμμορφώνονται με αυτόν τον νόμο ανέρχονται σε 50.000 δολάρια Ταϊβάν ή το ίδιο περίπου 1.400 ευρώ. Υψηλές ποινές για εκφοβισμό των γονέων και συμμόρφωση με τα καθιερωμένα.
Και είναι ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που πρόκειται να συναντήσει αυτός ο νόμος είναι Πώς θα διασφαλίσετε ότι θα εκπληρωθεί; Στην πραγματικότητα, η γραφή δεν είναι απολύτως σαφής από τότε Πόσο καιρό είναι ένας λογικός χρόνος; Είναι κάτι που δεν είναι ποσοτικοποιήσιμο και εξαρτάται πολύ από το εν λόγω άτομο ή την οικογένεια. Για να τηρηθεί ο νόμος, αυτό που θα μπορούσαν να κάνουν είναι να εγκαταστήσουν κάποιο λογισμικό σε καθεμία από τις συσκευές που πωλούνται στη χώρα και επηρεάζονται από τη νομοθεσία, η οποία από την άλλη πλευρά, θα ήταν μια βάναυση επίθεση στο απόρρητο όχι μόνο του χρήστες αλλά οι οικογένειες στο σύνολό τους.
Οι υπεύθυνοι για αυτές τις οδηγίες (όχι ο νόμος), Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (AAP), το λένε κιόλας «Άλλα μέσα ψυχαγωγίας όπως η τηλεόραση θα πρέπει επίσης να αποφεύγονται για μωρά και παιδιά κάτω των δύο ετών» υπαινισσόμενος ότι «Ο εγκέφαλος ενός παιδιού αναπτύσσεται γρήγορα κατά τη διάρκεια αυτών των πρώτων ετών και τα μικρά παιδιά μαθαίνουν καλύτερα μέσω της αλληλεπίδρασης με τους ανθρώπους παρά με τις οθόνες».. Σε κάποιο βαθμό, είναι προφανές, αλλά αυτό είναι που οι γονείς στην Ταϊβάν θεωρούν ως παρέμβαση στη δουλειά τους.
Τι πιστεύετε για αυτόν τον νόμο;
Via: CNN